این ترکیب می تواند برای انسان یا محیط او مضر باشد.
آلودگی هایی که در هوا وجود دارند به دو دسته آلودگی های بیرونی و آلودگی های درونی تقسیم می شوند.
آلودگی بیرونی:
بزرگترین منبع آلاینده بیرونی هوا، مه دود است.
مه دود ثمره واکنش های شیمیایی آلاینده های مختلف هواست.
این ترکیبات عمدتا خروجی خودروها و مراکز صنعتی هستند.
به طور کلی این ترکیبات غالبا در مراکز شهری یافت می شوند .
مناطق شهری را مرکز پیدایش و تجمع مه دود می دانند.
این پدیده بیشتر در ماه های گرم سال اتفاق می افتد.
در هر شهری عوامل آلاینده هوا بسته به شرایط جغرافیایی و بافت شهری متفاوت است.
با این حال معمولا آلودگی هوا می تواند به صورت بالقوه در هر منطقه ای اتفاق بیفتد.
یکی دیگر از آلاینده های مهم هوا باران های اسیدی هستند.
وقتی که یک آلاینده هوا مثل اسید سولفوریک در هوا با قطرات آب ترکیب می شود، باران یا برفی که بر اثر این بخار آب بر زمین باریده می شود به اصطلاح اسیدی می شود.
اثرات این باران در محیط زیست می تواند بسیار خطرناک باشد.
این باران با صدمه رساندن به برگ گیاهان آنها را از بین می برد.
خاک را سمی می کند و خواص شیمیایی رودخانه ها و دریاچه ها را تغییر می دهد.
این صدمات در نهایت باعث از بین رفتن درختان، حیوانات، ماهی ها و حیات وحش می شود.
عامل مهم و نگران کننده دیگر آلودگی هوا در دسته آلاینده های بیرونی، اثرات گلخانه ای هستند.
این اثرات هرچند کمتر شناخته شده اند.
به مراتب اثرات گلخانه ای خطرناک تر از دیگر عوامل آلاینده هوا هستند.
این اثرات باعث افزایش دی اکسید کربن می شوند.
پیشتر گیاهان زمین می توانستند میزان دی اکسید کربن موجود در هوا را به اکسیژن تبدیل کنند.
اما با افزایش بسیار زیاد دی اکسید کربن و از طرفی از بین رفتن جنگل های زمین به ویژه در آمازون دی اکسید کربن روز به روز بیشتر می شود.
ملموس ترین اثر افزایش دی اکسید کربن گرم شدن زمین است.
این پدیده در حال حاضر بزرگترین نگرانی زیست محیطی جامعه بشری است .
می توان به جرات گفت روزی تمامی جنبه های زندگی بشر تحت تاثیر گرمایش زمین قرار خواهد گرفت.
آلودگی درونی :بسیاری از مردم بیشتر اوقات زندگی خود را در حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد در محیط های سربسته زندگی می کنند.ما در جاهایی کار می کنیم، مطالعه می کنیم، غذا می خوریم و می خوابیم که جریان هوا در آنها محدود و بسته است.به همین خاطر برخی عقیده دارند آلودگی موجود در محیط های بسته خطرناک تر از آلودگی بیرون از منازل است و اثرات بیشتری بر سلامت انسان دارد.منابع آلودگی درونی بسیار زیاد هستند.دود سیگار، دستگاه های گرم کننده و بخار ناشی از مصالح ساختمانی، رنگ و اثاثیه و… برخی از منابع آلاینده محیط های بسته هستند.از دیگر آلاینده های درونی منازل می توان به گاز رادیو اکتیو رادون اشاره کرد که به وفور در اکثر زیرزمین های منازل پیدا می شود.میزان آلودگی درونی، بسیار بیشتر از آلودگی بیرونی ست به طوری که بنا به آمار منتشر شده از سوی موسسه منابع هوای کالیفرنیا، آلودگی درونی ۲۵ تا۶۲ درصد بیشتر از آلودگی بیرونی ست و می تواند صدمات بهداشتی جبران ناپذیری به بار آورد.
