در پارت های قبل به اسیبهای سازند پرداختیم.
در این پارت عملیات تحریک چاه را بررسی میکنیم.
به کلیه عملیاتی که باعث کاهش آسیب های وارد به سازند و اثر پوسته (skin)شود، تحریک چاه گفته می شود.
عملیات تحریک ممکن است به دو صورت بر آسیب های وارد به سازند اثر بگذارد:
- کاهش دادن یا برطرف کردن آسیب های وارد به سازند (مثل اسیدکاری)
- عبور از آسیب های وارد به سازند مثل لایه شکافی (دور زدن اسیب)
سه روش اصلی برای تحریک چاه عبارتند از:
- اسیدکاری سازند ← در ماسه سنگی باعث کاهش یا برطرف شدن آسیب می شود.در این روش تولید از قبل ایجاد اسیب خیلی بیشتر نمیشود .
- لایه شکافی اسیدی ← باعث برطرف شدن و عبور از آسیب می شود. چون تراوایی را افزایش میدهد و ایجاد شکاف با اسید اجرای بهتری خواهد داشت.
- لایه شکافی هیدرولیکی ← باعث برطرف شدن آسیب می شود. درواقع باعث عبور از ناحیه اسیب دیده مبشود بااین تفاوت که دیگر این بار از اسید استفاده نکرده ایم.
اسیدکاری سازندکه در سازندهای ماسه سنگی کاربرد زیادی دارد باعث کاهش یا از بین رفتن آسیب می شود.
در این روش تولید پس از اسید کاری از تولید اولیه(وقتی skin نباشد)، خیلی بیشتر نخواهد شد.
با داشتنdiو h وتخلخل حجم اسید لازم برای پر کردن ناحیه صدمه دیده بدست می آید.
در لایه شکافی اسیدی و لایه شکافی هیدرولیکی با ایجاد شکاف از نواحی صدمه دیده عبور می کنیم.
چون شکاف دارای تراوایی بسیار بالایی است و سیال عملاً از آن عبور می کند.
فرآیند دیگری به نام شستشوی اسیدی وجود دارد که از آن فقط برای تمیز کردن محیط داخل چاه استفاده می شود مانند
گراولها و مشبک کاری .
در شستشوی اسیدی عملیات اسید کاری سازند مد نظر نیست
بلکه تنها مقدار کمی اسید به داخل مشبک کاری تزریق می شود.
از این فرآیند برای حذف گچ داخل لوله ها نیز استفاده می شود که حتماً باید از اسید مناسب استفاده
شود.
سیستم های اسیدی
اسیدهایی را که ممکن است در عملیات اسیدکاری سازند استفاده شوند می توان به صورت زیر طبقه بندی کرد:
- اسیدهای معدنی
- اسید هیدروکلریک (HCl)
- اسید هیدروکلریک-هیدروفلوریک (HCl-HF)
- اسیدهای آلی رقیق شده
- اسید فرمیک (HCOOH)
- اسید استیک (CH3COOH)
در ادامه به انواع دیگر اسید ها میپردازیم.