چک-سفته-برات

پردیس فناوری کیش-دپارتمان مالی و اقتصادی

چک: به موجب مادۀ ۳۱۰ قانون تجارت، چک نوشته اي است که به موجب آن صادر کننده، وجوهي را که در نزد مُحالٌ عليه دارد، کلاً يا بعضاً مسترد يا به ديگري واگذار مي نمايد. هرگاه صادرکننده، چک را براي خود صادر کند، در آن صورت خود وي مي تواند وجه چک را از بانک دريافت نمايد. صادر کنندۀ چک بايد حداقل معادل مبلغ چک در بانک وجه داشته باشد. چک وسيله دريافت و پرداخت است و در واقع به جاي پول نقد به کار مي رود.

سفته: به موجب ماده ي ۳۰۷ قانون تجارت ايران سفته سندي است كه به موجب آن امضاكننده تعهد مي كند مبلغي در موعد معين يا عندالمطالبه در وجه حامل يا شخص معين يا به حواله كرد آن شخص كارسازي نمايد.سفته از جمله اسناد تجارتي است که، در معاملات بين تجار و همچنین بين افراد عادي، دادن و گرفتن آن معمول است.

برات: برات سندي است که به موجب آن صادرکننده از شخص معيني مي خواهد که در وعدۀ تعيين شده، مبلغي در وجه شخص ثالث يا به حواله کرد او يا در وجه حامل، پرداخت نمايد.