کلمات کلیدی در زبان برنامه نویسی پایتون
کلمات کلیدی، کلماتی هستند که توسط خود زبان پایتون رزرو شده اند و در نتیجه ما مجاز به استفاده از آن ها نیستیم. به عبارت دیگر ما نمی توانیم از نام متغیرها و توابع و هر شناسه دیگری استفاده کنیم. این کلمات صرفا برای تعریف نحو و ساختار زبان پایتون به کار می روند. پایتون یک زبان case sensitive است یعنی به بزرگی و کوچکی حروف حساس است به همین دلیل دو واژه break و BREAK با هم یکی نیستند و اولی یک کلمه کلیدی است و نمی تواند به عنوان اسم یک متغیر، تابع یا هر چیز دیگری قرار گیرد حال آن که دومی یک شناسه معتبر است و می توان از آن استفاده نمود.
پایتون ۳٫۳ دارای ۳۳ کلمه کلیدی است و این تعداد هم می تواند در گذر زمان تغییر کند. به جز کلمات کلیدی True ،False و None که با یک حرف بزرگ شروع می شوند سایر کلمات کلیدی پایتون، تماما با حروف کوچک نوشته می شوند. در جدول زیر لیست تمامی کلمات کلیدی پایتون آمده است.
شناسه های پایتون
شناسه نامی است که به موجودیت هایی نظیر کلاس ها، توابع و متغیرها داده می شود. این موضوع باعث می شود که به راحتی بتوان موجودیت های پایتون را از هم تفکیک نمود.
قوانین نام گذاری شناسه ها در پایتون
- شناسه ها می توانند ترکیبی از حروف کوچک الفبای انگلیسی ( zتا a)، حروف بزرگ الفبای انگلیسی ( Zتا A)، ارقام ۰ تا ۹ و علامت زیرخط ( _ ) باشند. مثلا نام هایی مانند myclass و var_1 و print_this_to_screen همگی شناسه های معتبر هستند.
- یک شناسه نمی تواند با رقم شروع شود بنابراین ۱variable یک نام نامعتبر محسوب می شود. اما در عوض variable1 نامی کاملا معتبر است.
- از کلمات کلیدی نمی توان به عنوان شناسه استفاده کرد . مثلا مشاهده می کنید وقتی در قطعه کد زیر از کلمه کلیدی global به عنوان نام یک متغیر استفاده کرده ایم، پایتون خطای نحوی تولید کرده است.
