هر آنچه درباره ی بهداشت روانی باید بدانید

پردیس فناوری کیش_طرح مشاوره متخصصین صنعت و مدیریت_گروه گردشگری

در جوامع امروزی تبلیغات و اطلاع رسانی های بسیار گسترده ای در رابطه با سلامت جسمی و همچنین اگاه سازی مردم از انواع بیماری ها می شود. اما متاسفانه آنطور که باید ، به سلامت روان توجه ای نمی شود. در این مطلب قصد داریم توضیح مختصری در رابطه با اهمیت این مسئله بدهیم.

بهداشت (سلامت) روان چیست؟

سلامت روان به نحوه تفکر، احساس و عمل شما مربوط می شود .بطور کلی مردمی که از سلامت روان خوبی برخوردار هستند: · دارای نگرش مثبت هستند … آنها آماده بر خورد با مشکلات زندگی هستند. · در مورد خود و دیگران احساس خوبی دارند. · در محیط کار و فعالیتشان و در روابط شان مسئو لیت پذیر هستند. وقتی از سلامت روان خوبی برخوردار باشید، انتظار بهترین چیزها را در زندگی دارید … وآماده برخورد با هر حادثه ای هستید.

چرا باید در مورد سلامت روان بدانیم؟

چون با آموختن ویژگی های سلامت روانی، بهتر می توانید به آن دست پیدا کنید.سلامت روانی در بسیاری از موارد مانند سلامت جسمانی است. بطور مثال : بسیاری از مردم گهگاه احساس افسردگی می کنند همانطور که بسیاری از مردم دچار سرماخوردگی می شوند . شما نمی توانید از همه نا راحتی های روحی جلوگیری کنید، همانطور که از بروز همه بیماریها نیز نمی توانید جلوگیری کنید. رسیدن به سلامت روانی خوب به هیچ وجه تصادفی نیست . این امر با صرف زمان و زحمت محقق می شود!

اعتماد به نفس کلید سلامت روان است.

اینکه شما چه نظری نسبت به خودتان دارید، شدیداً به نحوه تفکر، احساس و عمل شما مربوط می شود . وقتی اعتماد به نفس بالا باشد احتمالاً : رضایت خاطر از زندگی دارید. روابط سالم و قوی برقرار می کنید. هدفهای زندگی را مشخص می کنید و به آنها می رسید. برای حل مشکلات به خود اتکا می کنید. وقتی اعتماد به نفس پایین باشد احتمالاً : احساس می کنید زندگی خارج از کنترل شماست . استرسها برایتان طاقت فرساست. در انتظار شکست هستید و نهایتاً شکست می خورید. از مشکلات زندگی فرار می کنید. شما می توانید «اعتماد به نفس» خود را بسازید! راه صد ساله در یک شب نمی توان پیمود، ولی شما با پشتکار می توانید به نتیجه برسید. تمایل به پیشرفت داشته باشید. با خودتان صادق باشید. اعتماد به نفس سالم همیشه با یک تصویر صحیح از خود شروع می شود. هر کسی نقاط ضعف و قوتی دارد. برای پیدا کردن این نقاط قدری وقت بگذارید و سپس کار کردن با آنها را بیاموزید. اهداف خود را معین کنید. خود را با دیگران مقایسه نکنید، به جای آن استانداردهای خود را برای موفقیت تنظیم کرده و برای رسیدن به آنها کوشش کنید.

میزانی از استرس طبیعی است، اما استرس بیش از حد می تواند زیانبار باشد در صورتیکه استرس بهر دلیلی طولانی شود می تواند موجب فرسایش بدن شود که نتایج آن عبارتند از :

زیانهای جسمی از قبیل : مشکلات قلبی، سردردها.

زیانهای روانی از قبیل افسردگی و اضطراب .

چگونگی کنار آمدن با استرس را بیاموزید.

موقعیت های پر استرس را محدود کنید.

وقت خود را تنظیم کنید.

با دیگران صحبت کنید.

تکنیکهای آرامسازی (Relaxation) را بیاموزید.

تنفس های عمیق، تمرکز، آرامش ماهیچه ها تنها برخی از راههای خلاصی از استرس هستند.

تاریخچه خدمات بهداشت روان در ایران

برای خدمات بهداشت روان در ایران،‌ میتوان چهار دوره قایل شد. دوره اوّل كه تا سال های ۱۳۲۰ ادامه یافت و دارالمجانین ها با شرایط بسیار نامناسب در تهران، همدان، شیراز و اصفهان وجود داشتند. دوره دوم از سال های ۱۳۲۰ یعنی هنگامیكه دانشكده پزشكی در كشور تاسیس، و روانپزشكی به عنوان شاخه ای از طب مدرن منظور شد، آغاز گردید. تاسیس بیمارستان های دانشگاهی جدید و تدریجاً ایجاد و رشد دپارتمان ها و بیمارستان های روانپزشكی و آموزش دستیاری روانپزشكی در سال های ۱۳۴۰، حداقل در شهرهای بزرگ، منجر به بهبود مراقبت های ارائه شده برای بیماران روانپزشكی شد. در سومین دوره كه سال های ۱۳۵۰ را شامل می شد، تلاش هایی در جهت دستیابی به مراقبت های بهداشت روان جامع، توسط انجمنی برای توانبخشی معلولین و خدمات بهداشت روان جامعه صورت گرفت. این امر توسط اولین معاونت وزارت بهداشت و تامین اجتماعی انجام شد. وزارت متبوع، اقدام به یك سری پژوهش های همه گیرشناسی و تاسیس تعدادی بیمارستان و مراكز روانپزشكی جدید در نقاط مختلف كشور نمود و آغاز به آموزش سطح بندی شده در روانپزشكی و روانپرستاری كرد. این برنامه های آموزشی و تحقیقاتی، پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷، در انستیتو روانپزشكی تهران ادغام شد.

چهارمین دوره از مهر ماه ۱۳۶۵ ، هنگامیكه برنامه ملی بهداشت روان (NPMH) توسط یك تیم چند رشته ای ( (Multidisciplinary از متخصصین طرح و توسط دولت پذیرفته شد، آغاز گردید. استراتژی اصلی، ادغام فعالیت های جدید در یك سیستم مراقبت های بهداشتی اوّلیه كارآمد بود. ارتقاء بهداشت روان گرچه در طرح اصلی برنامه كشوری بهداشت روان NPMH استراتژی هایی برای ارتقاء بهداشت روان در یك سطح عمومی منظور شده، ولی ما در حال حاضر به طرح های اختصاصی بیشتری جهت ارتقاء بهداشت روان نیاز داریم. پیش از این تلاش هایی در جهت افزایش آگاهی عمومی و بهبود نگرش جامعه به بهداشت روان، صورت گرفته بود. از سال ۱۳۶۴ آخرین هفته مهر ماه را به بهداشت روان اختصاص دادند كه بزرگداشت آن در كشور برگزار میشود. بعنوان مثال، در طی هفته بهداشت روان در سال ۱۳۸۰، ‌۲۴۵ گردهمایی و سمینار بهداشت روان و ۴۱۰۰ جلسه آموزشی برگزار شد و اخبار گسترده ای در خلال هفته از رادیو تلویزیون و سایر رسانه ها پخش شد. چنین فعالیت هایی باید در جهت اهداف تعیین شده تری شكل داده شوند كه در برگیرنده كل جامعه و گروه های در معرض خطر ویژه با ابزارهای لازم برای فایق آمدن بر شرایط پراسترس،‌ باشد كه این خود به طور غیرمستقیم اقدامات حاصل از بهداشت روان را بهبود می بخشند.

بسیاری از طرح های عملی، می توانند در یك برنامه جامع بهداشت روان مدرسه ادغام شوند و برخی می توانند در پروژه شهر سالم كه قبلاً در تهران بررسی شده بود، ادغام گردند بهداشت روان در خانواده در خانواده اگر شخص یاد بگیرد که محبت کند، عشق بورزد و تنفر و خشم های خود را کنترل و پنهان کند در بزرگسالی مشکلی پیدا نمی کند. تنفر و دشمنی در شکل های مختلفش برای انسان مشکل آفرین است. محبت کردن را باید از کودکی آموخت. کودکان محبت کردن را از والدین می آموزند. کودکانی که مهر و علاقه ندیده اند یک نوع خلاء عاطفی و روانی در خود احساس می کنند چون هرگز فرصت نداشته اند که عشق خود را بروز دهند.

نخست باید فرد یاد بگیرد که مشکلات خود را چگونه شناسایی و رفع کند. با کوشش مستمر و واقعی، هر کس می تواند تغییرات زیادی در برداشت ها، نقطه نظرات و اعمال خود به وجود آورد. شخصیت انسان در پروسه تکامل در خود نیرویی را به وجود می آورد که می تواند به صورت یک پلیس درونی عمل کند. ا ین نیرو مسئولیت حفظ و هماهنگی رفتار شخص را برعهده می گیرد. فرزندان معمولا ارزش ها و معیارهای والدین خود را یاد می گیرند. اجتماع نیز چون قوانین خود را داشته و هر کس که در جامعه زندگی می کند باید از قوانین آن پیروی کند. هر کس که رفتارش از خودخواهی سرچشمه گرفته باشد در بیشتر مواقع بدون شک در رفتار با دیگران با مشکل روبرو می شود خودکنترلی مشکل ترین درسی است که هر فرد باید آن را یاد بگیرد.